जिम्ह माजु
ज्ञानी राजा मानन्धर
साहित्यकार
यें, नेपाः
जिम्ह माजु
जि इहिपाः याना: छेँय् दुहां वसांनिसें माजुं जित: छुं छुं हे ज्याय् गुहालि मया: । याक:चां छेँज्या फुक्क यानाच्वना जिं । उलि धुसि लुइ धूंकूम्ह नं मखुनि । जि मफइबलय् छक: निक: जा जक थुया ब्यूसां जित: भचा याउँसे च्वनीगु नि । थ्व जिगु बिचा: ।
तर माजुया बिचा: हे मेगु ।
न्हापा भौ जुया: माक्व यानावये धुन । दु:ख सी धुन । आ: जिं छुं नं याइ मखु । आ: सुंक च्वना: नयेगु ज्या जिगु । भौमचा जुया: या ले मा:सा छं हे धैगु बिचा: वयागु ।
जिं छुं धालकि जि थ: हे मभिं मनू जुइ धइगु हुनिं व बुरियात छुं हे ज्या मयाका जिं । फुसां मफुसां थ: हे न्ह्यचिला च्वना । न्ह्याग्गु हे तं व:सां वाक्कुछिना: तंयात स्यानाच्वना ।
छन्हु बुरि सुथ न्हापनं भुतुली पिने दना: जित: न्यन “च्या बुतला ?” जि पाछैं ल्यया च्वनागु । लुखासं दना: न्यंम्हेसित जिं च्वंनिसें क्वथ्यंक स्वया । बुरिया भेषभुषा हे पा:गु खन जिं । ख्वालय् क्रिम पाउडर । म्हुतुसी लालि ।
अले मुसुहुं न्हिला: न्यना “मां ल्यासे जुया: गन झायादी त्यनागु सुथंनिसें ।”
जिगु न्ह्यस:या लिस: न्हिला: न्हिला: बिल “गय् च्वं जि , पर्सि ल्व:ला ? सरुचा निदँ न्ह्य: बैंकक चा:ह्यू वंबलय् हया ब्यूगु । मसिँसें तया तइगु ।”
जिं म्हास्सुसे च्वंगु, जोगिनिथें च्वं धाये मजिल । तस्कं बांला: ल्व: धयाबिया । बुरि मक्ख जुल ।
“गनया सवारी मां ?”
जिगु न्ह्यसलय् भचा गम्भीर जुया: धाल “गन जुइ । व हे सरुचिथाय् वने त्यनागु का ।”
जि अजू चाल, न्यना “छाय् , थौं भ्वय् ला सरु तताइथाय् ?”
“मखु । भ्वय् जूसा छन्त मस:ती ला ? ज्या या:वने म्वा:लीला छं अन वनाः । बिचराया जव ल्हा: मर्के जुल खनि । अस्पतालय् क्यं वनाबलय् प्लास्टर तया हल हं । आ: वया ल्हा: ठिक मजूतले जि वयाथाय् ज्या या:वनेत्यना । छु याये म्ह्याय्, थ: हे ला हि । म्हा: गथे धाये जिं । छेँय् बांलाक स्व न्हां । कुम्भकर्ण मदंनि जुइ । धया बिउ वयात नं । सरुचिया भा:त गाडीं का: वइ धा:गु दु । का जि वन” धया: वन बुरि ।
जिं मनमनं धया ‘छंगु ल्हा: नं त्वदुइमा ।’
छिसं मनं मनं अथे धयामदिसा बाॅलाई थें च्वं छायकि मनुतेसं थथेहे थः थम्ह चायकं हे अकुशल कर्म याईगुलिं हे थुजोगु फल त भोग याये मालिगु खःlबरु धइदिसंले ख्वालय् न्ह्यनि हे अले माजुया गल्ती खः कि भौया गल्ती खः लः या लः दुरुया दुरु सी दई l समसामयिक बाखॅ बाॅलाजु दाई l