चिबाखँ “फेशन”

ज्ञानी राजा मानन्धर
साहित्यकार

चिबाखँ “फेशन”

येंया छगू पुलांगु बस्ति । बस्ति दुने छगू चुक । चुकय् नेवाःत माले माःगु अवस्था जुइ धुंकल । फुक्क पिनें वया बालं च्वंच्वंपिं जक । ताः इलं निसें अन बालं च्वंच्वंम्ह मिसा छम्ह बसन्ति । थःत चुकया लानी थें तायेकिगु ।

चुकय् च्वंपिं ल्यासेपिं मस्तय्सं पुना जुइगु वसःयात कयाःलाक्व धया जुइगु । थौ न नापं छें बालं च्वंच्वंम्ह रोजी छें न पिहां जक वःगु । थःगु लुखासं च्वाफिं बं पुना च्वंम्ह बसन्ति “लं स्व रे लं । सालुसे च्वंगु । छाति हे फुक्क खने दु । पाइंट स्व, थाय् थासय् ह्वःह्वः गं । प्यनय् तक हे ह्वः प्वाः, छ्या । हिसि मदुम्ह मिसा ।” धयाः हालाच्वंगुलीं रोजी भचा दिनाः लिसः बिल “जि यत्थे याना वसः पुना जुइ । छितः माःगु खँ मखु थ्व ! थः म्हाय् या जक चिउता कया दिसँ ।”

म्ह्याय् या नां कायेवं बसन्ति “जिम्ह म्ह्याय् नं जक थथे पुना जुल धाःसा ला सँ छपु मदयेक पुया छ्वयाबी का जिं । छ थें ला जिम्ह म्ह्याय्, जिं गथे धाल अथे । प्यनय् तक हे ह्वःप्वाः दूगु पाइंट न्ह्यानाः सुयात क्यना जुयागु छं ?”

रोजी न्वनी मवासें तमं सुरुसुरु चुकं पिहां वन । बसन्ति प्यारा प्यारा हा हां थाहां वन ।
म्ह्याय् तुल्सिया क्वथासं दुहां वनाः “सिलः छक तक हे लथ्याना वनीम्ह मखु का थ्व तुलसीनं ।” धयाः क्वथाय् बँ पुयाः धू मुनाः डस्टबिनय् प्वंकूबलय् छता गुब्लें मखंनिगु खन । लिकयाः स्वल । थःम्हेस्यां मस्युगुलिं भाःतम्हेसित “ए ब्वाम्ह । थुखे छकः स्वया दिसँ सा ।” धायेवं भाःतम्ह “छाय् छु जुल” धयाः वल । बसन्तिं “थ्व छु छकः स्वया दिसँ ।”

भाःतम्हेस्या ब्वना स्वल ! ख्वाः पाउँक तल ।

बसन्ति न्यन “छु थ्व ?”

“प्वाथय् मचा दु मदु धैगु जाँच यायेगु वासः Pregnancy Test kit का  ।” तम्वल भाःतम्ह ।

भाःतम्हेस्या लिसः न्यंबले बसन्तिया तुति फ्याराफ्यारा खाना वल । मिखां छुं हे खने मदुथें च्वना वन । इकुइकु धाया वल । खाताय् ध्याम्म जू वन !